Bunu duyan herkes derin bir “oh” çekiyor.
Oysa mesele bu değil.
Mesele, bu çocuklar ölümle burun buruna gelmeden önce neden önlem alınmadığı!
Mesele, denetim yapılması için ille de bir tabutun başında mı buluşmamız gerektiği!
Dün 29 çocuk yaralandı!
Bir faciadan dönüldü!
Yarın bir tanesinin bile adını “kaybettik” diye yazmak zorunda kalırsak ne yapacaksınız?
Polis Genel Müdürlüğü,
siz neyi bekliyorsunuz?
Bir annenin feryadını mı?
Bir babanın çöken omuzlarını mı?
Yasaya aykırı taşımacılık aylarca, yıllarca sürdü.
Gazeteler yazdı. Biz yazdık.
Ama siz “şu anlık bir sorun yok” diyerek geçtiniz üstünden.
Şimdi söyleyin: Bu yaşanan “sorun” değil mi?
Birileri için bu sadece bir haber olabilir.
Ama aileler için bu, çocuklarının canıydı.
Bir otobüs dolusu umut, ihmalin içinde savruldu.
Ve sonra olan bitene “panik ortamı oluştu” dediniz.
O ortamı siz yarattınız!
Denetlemediğiniz, göz yumduğunuz, görmezden geldiğiniz her dakika bu çocukların kaderiyle oynadınız.
Bilinmeyen sebepler mi dediniz?
Yoksa “bilinmek istenmeyen” çıkar ilişkileri mi?
Kim bu taşıma işlerini denetlemekten kaçanlar?
Kim bu servis hatlarını yandaşlara peşkeş çekenler?
Bugün Allah’tan ki kimse ölmedi.
Ama bununla övünemezsiniz!
Çünkü bu, görevinizi yaptığınız anlamına gelmez.
Bu sadece, şimdilik paçayı kurtardığınız anlamına gelir.
Bir daha soruyorum:
İlle bir çocuk mu ölsün?
Yoksa artık birileri görevini mi yapsın?
English 
Turkish 